ความงี่เง่าของผู้หญิงคนๆหนึ่ง

ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่ฉันรัก ฉันนรักเขามาก ตอนนี้เค้าพยายามทุกทางที่จะจากฉันไป ไม่คุย ไม่พูด ไม่คิดถึงฉัน แต่ฉันยังอยากที่จะคุย จะพูด จะคิดถึงเขา ฉันกับเขาในช่วงที่คบกันอยู่เค้าบอกว่าเค้ารักฉันมาก แต่ฉันบอกแข็งตลอดบอกว่าไม่ได้รักเค้า ไม่เคยรักเค้าด้วย แต่เขาก็บอกว่าไม่สนเค้าจะรักฉันเหมือนเดิม ฉันพูดเรื่องราวของฉันให้เขาฟังทุกอย่าง ฉันบอกว่าพ่อกับแม่ฉันเป็นยังงัยถ้าเขาคบกับฉันเขาต้องรอ ต้องพยายาม และ สุดท้ายอาจจะเจ็บได้ แต่เขาก็บอกฉันว่าเขาจะทำให้ได้เพราะว่ารัก ได้รักไปแล้ว และรักมาก เขาไปทำงานที่เกาหลีเขาบอกว่าเขายอมกลับมาที่บ้านทำฟาร์มเป็นของตัวเองให้ตัวเองมีอาชีพที่มันคงเพื่อที่จะให้พ่อกับแม่ฉันรับได้ จากวันที่เขาและฉันเริ่มที่จะคุยกันมาจนถึงเดื่อนมิถุนายนก็ตกประมาณ 2 ปีกว่าจะ 3 ปี วันที่เกิดเรื่องร้ายแรงที่สุดก็คือวันนั้น วันที่เค้ามาหาฉันครั้งสุดท้าย มันมีเหตุการณ์ที่ทำให้ฉันพรั้งปากพูดไปว่าฉันรำคาญอย่ามายุ่งกับฉันได้ใหม ฉันพูดโดยไม่ได้คิด เค้าเสียใจมากกับคำพูดคำนั้นของฉัน เค้ามาบอกฉันว่า ถ้าเขาไม่เป็นลูกผู้ชายพอเค้าจะทิ้งฉันไว้ตรงนั้นเลย และจนถึงวันที่เขากลับบ้านฉันโทรหาเขาและได้พูดกับเค้าไปว่าสักวันฉันจะทิ้งเขาให้ได แต่ฉันก็ไม่มีวันใหนที่จะทำได้สักที ฉันยังรักเขา รักเขามาก ฉันเลิกคิดถึงเขาไม่ได้ ฉันเลิกรักผู้ชายคนนี้ไม่ได้จริงๆ แต่ตอนนี้เค้าทิ้งฉันไปแล้ว ฉันอยากให้เขากลับมารักฉันเหมือนเิมรักแบบที่เคยรัก ถึงเขาจะรักฉันน้อยลงยังงัยก็ชั่งแต่ฉันมั่นใจว่าฉันจะทำให้เขารักฉันเหมือนเดิมให้ได้ ในตอนนี้ฉันอยากจะบอกกับเค้าว่า ถึงเขาจะไม่หล่อ หน้าตาไม่ดี ครอบครัวไม่สมบูรณ์ ชีวิตเจอแต่เรื่องลำบาก แต่ณ เวลานี้ฉันไม่ได้แคร์อะไรทั้งสิ้นแล้ว ฉันไม่อยากเสียเค้าไป คงจะไม่มีผู้หญิงคนใหนอยากได้สามีหลายคนหรอกนะ